“Labora tero”, sertanejo em esperanto

Link curto pra esta postagem: fishuk.cc/laboratero

Eu adoro desde a infância esta canção sertaneja! Ela se chama Terra tombada e foi gravada em 1986 por aquela que é sem dúvida a maior dupla sertaneja de todos os tempos, Chitãozinho & Xororó. Eu me lembro que havia começado a fazer a tradução em esperanto um certo dia, mas depois a deixei alguns meses parada pra enfim retomar. De fato, o serviço foi difícil, mas acredito também que tenha sido uma das minhas versões mais bonitas. O nome em esperanto ficou Labora tero, literalmente “Terra de trabalho”, que remete ao significado de “tombar a terra”, ou seja, “arar a terra”, “trabalhar a terra”. Eu terminei de traduzir a música em 29 de julho de 2004, e quem a escreveu em português foram Carlos Cezar e José Fortuna. Vocês podem ler nesta página a letra em português, e abaixo seguem um vídeo com a música cantada e a letra em esperanto.

Ekde la infaneco mi ŝategas ĉi tiun kanzonon en la stilo “sertanejo”! Ĝi nomiĝas Terra tombada (laŭlitere “Plugita tero”) kaj estis registrita en la jaro 1986 de tiu, kiu sendube estas la plej granda duopo en stilo “sertanejo” de ĉiuj tempoj, Chitãozinho & Xororó. Mi memoras, ke mi iutage komencis fari la tradukon, sed mi poste haltis la taskon por kelkaj monatoj, ĝis kiam mi finfine reprenis ĝin. Fakte la tasko estis malfacila, sed mi kredas ankaŭ, ke ĝi estas unu el miaj plej belaj tradukoj al Esperanto. Kiel nomon en ĉi tiu lingvo mi elektis Labora tero, ĉar la ideo de “(pri)labori la teron” ligiĝas al la portugallingva dirmaniero “tombar a terra”, tio estas, “plugi la teron”. Mi finis traduki la kanzonon la 29-an de Julio 2004, kaj la komponistoj en la portugala lingvo estis Carlos Cezar kaj José Fortuna. Ĉi-paĝe vi povas legi la portugallingvan tekston, kaj ĉi-sube estas video kun la kanzona registro kaj la teksto en Esperanto.

Labora tero 1. Ĉi-aŭguste estas varme, En la mezo de l’ sezon’. Vidas cindron mi sur kampoj Kaj la fumon sur la mont’. Kultivisto plantas ĉion, Dista la impresduon’ Pri lozanĝoj sur la tero: Sanga estas la kolor’. Tero labora promesas Estontecon reflektitan. En dormoĉambro kampara La ruĝo surlitigita, Kie la naskemaj semoj El kavaĵoj aperigas La fruktojn kun odor’ sama De l’ beb’, kiu ĵus naskiĝas. Rekantaĵo: Tero labora Varma sanktega, esperu, Ke la semoj tuj prosperu Kaj per floroj kovru ĝin. Animo mia Esperas ankaŭ la semon Jam plantotan de la sento Ama inter ni, virin’. 2. Tero labora kuŝinta: Infan’ sur lulilo verda, Buŝ’ malfermata soifas Atendanta pluvon servan. Vidu l’ fonton ĉe la monto, Estas ĝi mam’ de l’ kampar’: La akvo, lakto de l’ tero Faras nutron por plantar’. La ruĝaĵoj tuj verdiĝas, Burĝono antaŭ la flor’ Kaj sem’ por la laboristo: Manĝaĵo por lia kor’. Sub la mortintaj folioj La ter’ forigas la lacon Ĉar dum la jaro denove Ĝi renaskos nian saton. (Rekantaĵo)